9 mitów na temat treningu szybkości

Szybkość, czyli jedna z podstawowych cech motorycznych, która daje nam przewagę nad przeciwnikiem w różnych formach rywalizacji sportowej. Jej rozwój jest trudny i bardzo często niezrozumiały, co jeszcze bardziej utrudnia sytuację. Jak powinniśmy do tego podejść?

Jeszcze tak szybko i prosto: Czym jest szybkość? W naszym wypadku, jest to zdolność do pokonywania konkretnej odległości w danym odcinku czasu, czym można jednocześnie zdefiniować przemieszczenia całego ciała, ale i poszczególnych jego fragmentów, co można nazwać ruchem.

Rzućmy okiem na 9 mitów, które pojawiają się wokół rozwijania szybkości. Być może zmieni to trochę Twój pogląd na rozwój tej cechy motorycznej.

1. Rozciąganie statyczne przygotowuje Cię do treningu.

Statyczne rozciąganie w praktyce zmniejsza moc wyjściową. Sportowcy powinni się rozgrzewać, wykonując dynamiczne rozgrzewki, które rozpoczynają się od podstawowych ruchów o niskiej intensywności do szybszych, bardziej eksplozywnych ruchów, gdy mięśnie się rozluźniają. Chcesz symulować ruchy, które będziesz wykonywać podczas treningu. Co się stanie, gdy spróbujesz rozciągnąć za bardzo gumkę recepturkę? W pewnym sensie możesz myśleć o swoich mięśniach w ten sam sposób.

2. Trening siłowy sprawia, że ​​kobiety wyglądają jak faceci!

Jest to popularny sposób myślenia wielu kobiet – sportowców. Wystarczy spojrzeć na zawodniczki, które uprawiają lekkoatletykę i walczą o najwyższe światowe trofea. Ci sportowcy z pewnością ćwiczą z ciężarami i nikt nie będzie ich oskarżał o posiadanie męskich sylwetek – przykładów jest multum podczas różnych transmisji telewizyjnych. Prawidłowy trening siłowy poprawi całokształt naszej formy sportowej, nie tylko siłę statyczną.

3. Szybkości nie da się wytrenować.

Z jakiegoś powodu jest to popularne przekonanie, że rodzisz się z pewną dozą „szybkości” i nie możesz jej poprawić. Błąd. Większość młodych sportowców jest tak słabych fizycznie i mało sprawnych motorycznie, że znaczna poprawa szybkości może być dokonana często poprzez pracę nad techniką i formą wykonywanych ruchów. Zawodnicy w każdym wieku i na dowolnym poziomie zaawansowania mogą poprawić szybkość, gdy wdrażają kompletny program treningowy, którego celem jest poprawa i rozwój całego ciała, ponieważ wszelkiego rodzaju ruchy, gdzie istotna jest nasza szybkość, wymagają krzesania energii z całego naszego ciała ze względu na swoją złożoność, a nie poszczególnych jego partii.

4. Intensywność nie ma znaczenia.

Niejednokrotnie można zauważyć, że trenerzy błędnie wymuszają na zawodnikach wykonywanie przesadnie długich sesji interwałowych. Jest to zauważalne w dwojaki sposób: za długie cykle pracy i za duża ich ilość. Oba parametry świadczą o tym, że skoro zawodnik daję radę wykonywać tak długi interwał lub pojedynczy jego cykl, tzn., że nie wykorzystuje swojego potencjału, zostawiając sobie margines energetyczny.

5. Nie ma czegoś takiego jak przetrenowanie!

Sam trening jest tylko częścią cyklu treningowego. Jest specjalny czas pomiędzy intensywnymi treningami – regeneracja, podczas której sportowcy (i nie tylko) odzyskują energię po wysiłku, a także szykują się bezpośrednio do następnego. Zwykle po treningu o wysokiej intensywności potrzeba 36-48 godzin wypoczynku. Jeśli sportowcy robią zbyt wiele jednostek treningowych, to bardzo często mocno eksploatują swój organizm, prowadząc do przetrenowania.

Trenerzy mogą w takim okresie odnotować wzrost liczby urazów, dzieci skarżą się, że mają „zakwasy” (opóźnione bóle mięśniowe), obniżone wyniki, szybsza utrata energii podczas treningu, brak motywacji, znudzenie. Zawsze lepiej jest nie dotrenować sportowca, niż przesadnie go przetrenować.

6. Trening siłowy hamuje rozwój młodego sportowca.

To kolejny mit z zamierzchłych czasów. Na co dzień dzieci w wieku 7 lat biorą udział w zorganizowanych zajęciach sportowych przez cały rok, które uwzględniają zabawy biegowe, skoczne, z mocowaniem itp. Ten typ obciążeń może mieć znacznie większy wpływ na sprawność fizyczną niż dobrze zaprojektowany program treningu siłowego. Chociaż zwykle nie zaczynamy treningu z ciężarami ze sportowcami w wieku dojrzewania, jednak mogą korzystać z ćwiczeń z obciążeniem własnego ciała, takich jak pchnięcia, rzuty, pompki, podciągania itp. Pozwoli to na zwiększenie wydajności mięśni, przyspieszenie regeneracji, poprawę koordynacji i ogólną poprawę formy fizycznej.

7. Im trudniejszy trening, tym lepszy wynik!

Niektórzy sportowcy (i trenerzy) mają tę mentalność, że jeśli trening nie zmusił ich do całkowitego wyczerpania, to nie był to skuteczny trening, a najlepiej jakby jeszcze wymiotowali. Mogę powiedzieć, że Ci, którzy mają takie podejście prawdopodobnie doświadczają wielu kontuzji oraz niepowodzeń podczas zawodów. Celem treningu jest stymulacja adaptacji ciała. Jeśli ciało zostanie zmuszone do wykonania zbyt dużej pracy w danym okresie czasu, ulegnie ono awarii, czyli kontuzji lub przetrenowaniu. Umiejętność planowania treningu polega na stymulowaniu adaptacji ciała, bez osiągania punktu, w którym cofamy się w rozwoju.

8. Trening interwałowy jest taki sam, jak trening szybkości.

Wykonywanie wysokiej ilości powtórzeń nie poprawi naszej szybkości. Nawet bieganie krótkich i intensywnych odcinków z krótką przerwą nie poprawi przyspieszenia i prędkości maksymalnej. Praca nad szybkością jest definiowana przy wysiłkach o długości od 2 do 8 sekund, gdzie każdy jest wykonywany na prawie pełnym wypoczynku – oznacza to co najmniej 2 minuty odpoczynku między każdym kolejnym odcinkiem pracy.

Jest to sprzeczne z doświadczeniem niektórych trenerów, ale po prostu jest to jedyny sensowny sposób na zwiększenie szybkości. Zawodnik musi być w stanie skupić się na właściwej technice i utrzymać intensywność, aby uzyskać szybszy bieg. Jeśli nie wypocznie prawidłowo pomiędzy odcinkami, to nie będą w stanie odtworzyć właściwej mechaniki ruchu w sposób spójny, co przełoży się na niemożność poprawy wyniku.

9. Mobilność nie zwiększy Twojej prędkości!

Zarówno trenerzy, jak i sportowcy spędzają tak wiele czasu na doskonaleniu techniki dyscypliny kierunkowej, treningu szybkości, siły czy wytrzymałości, że często zapominają o podstawowym elemencie sukcesu: mobilność. Po treningu lub zawodach mięśnie są ciepłe i luźne. To idealny czas na zwiększenie ich elastyczności.

Tak wielu zawodników cierpi z powodu kontuzji lub słabych występów mimo, że potrafią więcej i lepiej, ponieważ mała mobilność zmniejsza ich zakres ruchu i szybkość. Widzimy to często w biodrach i zginaczach bioder, gdzie długość kroku sportowców wydaje się wyraźnie krótsza. Najczęściej widzimy to u mężczyzn, którzy podnoszą ciężary, ciężko trenują, a następnie rezygnują z pracy nad swoją mobilnością, bo im się po prostu nie chce.