Badanie: wpływ genotypu na odchudzanie.
Badania naukowe to jeden z podstawowych oręży, jakimi możemy walczyć z mitologią w treningu i suplementacji. Jest to szczególnie ważne w dzisiejszych czasach, gdzie dziwne teorie może wysnuć każdy, a następnie je udostępnić, trafiając do szerokiego grona odbiorców. Pozyskana informacja jest powielana, tworząc mit, który może zakorzenić się na stałe w wątpliwym kompendium wiedzy na temat treningu, diety i suplementacji.
Nie sztuką jest przeczytać badanie lub zrozumieć jego mechanizm, najistotniejsze jest je dobrze przeanalizować, wyciągnąć wnioski i zastosować pozyskaną wiedzę w praktyce. Oczywiście badania nie są nieomylne – niejednokrotnie spotykamy sprzeczne wyniki w innych badaniach, a nawet inne wyniki w tych samych badaniach, ale w różnym odstępie czasu. Właśnie fakt sprzeczności różnych badań wymaga od nas odpowiedniej interpretacji i otwartego umysłu.
Z pomocą przychodzi Łukasz, który swoim fachowym okiem będzie interpretować dla Waś badania.
Predyspozycje genetyczne do otyłości, a odchudzanie.
Wcześniej wykazano związek między wariantami genu FTO, a ryzykiem otyłości, zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej w grupie zawodników mieszanych sztuk walki, biegaczy dystansowych, pływaków, wioślarzy oraz kulturystów rekreacyjnych.
Celem tego badania było ustalenie, czy skład ciała zostanie zmieniony w różny sposób w grupie ćwiczących mężczyzn i kobiet na podstawie ich genotypu FTO.
Badanych podzielono na grupy w zależności od wariantu genu:
- zwiększone ryzyko otyłości (32 osoby)
- bez ryzyka (15 osób).
Poproszono ich o zmniejszenie kaloryki diety ~ 20–25% przy jednoczesnym utrzymaniu stosunkowo wysokiego spożycia białka (~ 2g na kilogram masy ciała) oraz utrzymanie reżimu treningowego.
Obie grupy znacznie zmniejszyły całkowite zużycie energii (~ 400 kcal). Spadek spożycia energii był spowodowany znacznym zmniejszeniem węglowodanów (~ 70 g) i tłuszczu (~ 20 g). Natomiast całkowite spożycie białka nie uległo zmianie.
Po 4 tygodniach spowodowało to podobną utratę masy tłuszczu i podobne zmiany w składzie ciała w grupie ryzyka otyłości jak i w grupie bez ryzyka.
Co ciekawe, zmiana procentowa tkanki tłuszczowej była istotnie większa w grupie ryzyka (- 1,3%) w porównaniu z grupą bez ryzyka (- 0,8%). Chociaż nie różni się to znacząco, grupa ryzyka straciła 1,1 kg masy tłuszczu w porównaniu z 0,9 kg w grupie bez ryzyka.
Jest to kolejne (choć krótkie) badanie pokazujące, że ograniczenie kalorii może powodować utratę masy tłuszczowej niezależnie od genotypu FTO. Tak więc obciążenie genetyczne nie jest wyrokiem. Chciałoby się rzec, że to kwestia wyboru, ale…
Jeszcze co do genu FTO, inne badania zaobserwowały, że niektóre jego warianty były związane np. z większym odczuciem głodu, z mniejszym odczuwaniem sytości, a także wyższym spożyciem pokarmów wysoko tłuszczowych i rafinowanych skrobi oraz z objawami depresyjnymi. Czynniki te mogą znacznie utrudniać utrzymanie deficytu energetycznego wymaganego do zmniejszenia masy ciała.
9 grudnia 2019 @ 23:01
5
28 kwietnia 2020 @ 11:32
4.5