Badanie: wpływ genotypu na odchudzanie.
Badania naukowe odgrywają kluczową rolę w sporcie, umożliwiając lepsze zrozumienie fizjologii i psychologii sportowców. Dzięki nim można opracować skuteczniejsze metody treningowe oraz strategie taktyczne, co przekłada się na poprawę wyników sportowych. Badania naukowe pomagają również w zapobieganiu kontuzjom oraz wspierają proces rehabilitacji po urazach. Wreszcie, naukowcy prowadzący badania w sporcie przyczyniają się do ciągłego rozwoju tej dziedziny, poprzez odkrywanie nowych metod, technologii i optymalizacji procesów treningowych.
Badania naukowe dotyczące diety oraz suplementacji odgrywają istotną rolę w zdrowiu i osiągnięciu optymalnej wydolności fizycznej. Pozwalają one na identyfikację odpowiednich składników odżywczych oraz suplementów, które wspierają proces treningowy i regenerację organizmu sportowców. Ponadto, naukowe badania pomagają w zrozumieniu wpływu różnych diet i suplementów na wydajność sportową oraz zdrowie ogólne.
Biorąc pod uwagę połączenie diety oraz treningu jako narzędzia, które mają na celu pomóc zrealizować Twój cel, należy jest prawidłowo interpretować. Internet jest pełen wiedzy, a badania ewoluują, obalając wcześniej postawione tezy, którymi od lat się kierowano, dlatego warto być ze wszystkim na bieżąco i wyciągać odpowiednie wnioski.
Czym jest genotyp?
Genotyp to zestaw wszystkich genów zawartych w jądrze komórkowym organizmu, które określają jego dziedziczne cechy. Jest to informacja genetyczna, która determinuje wszystkie możliwe cechy fenotypowe danego organizmu, od koloru oczu po predyspozycje do pewnych chorób. Genotyp jest rezultatem kombinacji genów odziedziczonych od obu rodziców i może być podstawą dla różnic między osobami, nawet o tych samych rodzicach. Patrząc przez pryzmat treningu i diety, genotyp może określać Twoje predyspozycje genetyczne do redukowania tkanki tłuszczowej lub budowania masy mięśniowej. Jak to wygląda w praktyce?
Predyspozycje genetyczne do otyłości, a odchudzanie.
Wcześniej wykazano związek między wariantami genu FTO, a ryzykiem otyłości, zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej w grupie zawodników mieszanych sztuk walki, biegaczy dystansowych, pływaków, wioślarzy oraz kulturystów rekreacyjnych. Celem tego badania było ustalenie, czy skład ciała zostanie zmieniony w różny sposób w grupie ćwiczących mężczyzn i kobiet na podstawie ich genotypu FTO. Badanych podzielono na grupy w zależności od wariantu genu:
- zwiększone ryzyko otyłości (32 osoby)
- bez ryzyka (15 osób).
Poproszono ich o zmniejszenie kaloryki diety ~ 20–25% przy jednoczesnym utrzymaniu stosunkowo wysokiego spożycia białka (~ 2g na kilogram masy ciała) oraz utrzymanie reżimu treningowego. Obie grupy znacznie zmniejszyły całkowite zużycie energii (~ 400 kcal). Spadek spożycia energii był spowodowany znacznym zmniejszeniem węglowodanów (~ 70 g) i tłuszczu (~ 20 g). Natomiast całkowite spożycie białka nie uległo zmianie.
Po 4 tygodniach spowodowało to podobną utratę masy tłuszczu i podobne zmiany w składzie ciała w grupie ryzyka otyłości jak i w grupie bez ryzyka.
Genotyp nie ma wpływu na zdolność do utraty tkanki tłuszczowej.
Co ciekawe, zmiana procentowa tkanki tłuszczowej była istotnie większa w grupie ryzyka (- 1,3%) w porównaniu z grupą bez ryzyka (- 0,8%). Chociaż nie różni się to znacząco, grupa ryzyka straciła 1,1 kg masy tłuszczu w porównaniu z 0,9 kg w grupie bez ryzyka. Jest to kolejne (choć krótkie) badanie pokazujące, że ograniczenie kalorii może powodować utratę masy tłuszczowej niezależnie od genotypu FTO. Tak więc obciążenie genetyczne nie jest wyrokiem. Chciałoby się rzec, że to kwestia wyboru, ale…
Jeszcze co do genu FTO, inne badania zaobserwowały, że niektóre jego warianty były związane np. z większym odczuciem głodu, z mniejszym odczuwaniem sytości, a także wyższym spożyciem pokarmów wysoko tłuszczowych i rafinowanych skrobi oraz z objawami depresyjnymi. Czynniki te mogą znacznie utrudniać utrzymanie deficytu energetycznego wymaganego do zmniejszenia masy ciała.
