Budowanie poczucia własnej wartości

Budowanie poczucia własnej wartości i szacunku, czyli dlaczego nie udaje mi się osiągnąć tego co chcę mimo, że naprawdę bardzo chcę?

To się wydaje bardzo skomplikowane pytanie, ale można na nie udzielić dosyć nieskomplikowanej odpowiedzi. Kluczem jest postępowanie w zgodzie z własnymi wartościami.

“It’s okay to lose people, but never Lose Yourself”

Tak, wiem, że brzmi to jak frazes, ale już tłumaczę co mam na myśli.

W praktyce chodzi o podejmowanie decyzji w oparciu o to, co jest dla Ciebie naprawdę ważne, a nie na zasadzie chorągiewki, która zawsze dopasowuje się do aktualnego kierunku wiatru.

Zamiast szukania dróg na skróty, wymyślania jak tu szybko i łatwo mieć wysokie poczucie własnej wartości, warto to poczucie własnej wartości i szacunek do siebie budować na prawdziwych podstawach. Czyli postępując w zgodzie z samym sobą, nawet jak to jest kosztowne albo nieprzyjemne w danej chwili.

Dla przykładu: chcesz schudnąć. Mimo, że wiesz, że Twoje 20kg Ci szkodzi, bo szybciej się męczysz, kolana i plecy bolą, źle się czujesz w swoim ciele, bo pamiętasz siebie sprzed 10 lat i wówczas bardziej samemu sobie się podobałeś, to jak zaczynasz dietę czy treningi to nagle… Dochodzisz do wniosku, że nie jest tak źle.

Na ulicy jest przecież sporo osób z nadwagą. Zdrowie? Znasz osoby otyłe, które dożywają 80ki, a Ty masz dopiero 35 lat, więc jeszcze kawał czasu. Figura? Przecież nie będziesz teraz się zajeżdżać, bo nie masz przecież na to czasu – praca, rodzina, dom…

Poza tym na coś trzeba umrzeć…

Niby wiesz, że warto o siebie zadbać, ale Twoje przekonania są temu sprzeczne. Wcześniej czy później rzucisz to w cholerę albo nawet nie podejmiesz działań, bo nie jest to zgodne z Tobą.

Nawet jeżeli świadomie, bardzo chcesz mieć wysokie poczucie własnej wartości, a będziesz postępował czy postępowała wbrew temu, co jest dla Ciebie ważne, to niestety, ale przegrasz z podświadomością i Twoje poczucie własnej wartości będzie spadało.

Robisz coś wbrew sobie, w coś co nie wierzysz – wiesz, ale to jest na zasadzie np. palenia papierosów. Wiesz, że to Cie zabija, ale i tak wierzysz, że akurat Ciebie rak płuc nie dopadnie.

Dlaczego tak mówię?

Dlatego, że nawet jak na zewnątrz sprawiasz wrażenie osoby, która ma szacunek do siebie, to w środku doskonale wiesz, że to jest tylko poza, że to nie jest prawda.

Kiedy kolejny raz idziesz na kompromis ze swoimi wartościami, to te małe porażki, które na poziomie wewnętrznym odczuwane są jak spadki energii, kumulują się.

Żeby jakoś to wszystko połatać, możesz próbować udawać albo zakopać te odczucia pod racjonalizacjami, możesz się przekonywać, że się nie dało inaczej. Fakt jest taki, że da się inaczej. To wszystko nie musi być poza, to nie musi być sztuczne.

Do pewnego stopnia można się oszukać, jasne. Nie wydaje mi się, żeby akurat w tym temacie było to możliwe w stu procentach.

Dobrze zacząć od określenia tego, co jest dla Ciebie naprawdę ważne w życiu. Może być łatwiej, jak przypomnisz sobie bardzo kryzysową sytuację życiową, bo wtedy dość często dostrzegamy, to co jest podstawą bez której się rozpłyniemy.

Wypisz sobie te wartości, napisz jak je rozumiesz i zastanów się na ile postępujesz w zgodzie z nimi? Jeżeli Twoje życie nie jest odbiciem tego, co jest dla Ciebie ważne, to co musiałoby się zmienić, żeby było?

Może trzeba będzie nauczyć się odmawiać, przyjrzeć się przekonaniom, które mogą Ci utrudniać, zrezygnować z czegoś albo zacząć coś robić.

Tak wiem, to nie jest łatwe bo wymaga przyznania się przed samym sobą, że nasze wcześniejsze działania były błędne. Nie ma innej drogi jeśli obecnie czujesz się ze sobą źle.

A jeśli zamierzasz postępować dalej swoim rytmem życia – też masz do tego prawo.

Tylko błagam Cię – nie truj na około, że tylko jakbyś chciał, to byś (tu wpisz swoje cele) osiągnął, ale… Bo Twoje, „ale” to wymówka do tego, by nic nie zmieniać.

Poza tym, nikogo to nie obchodzi.