Holistyczne podejście do aktywności fizycznej.

Dziś trochę o treningu – a raczej jak się do niego zabrać by nie zrobić sobie krzywdy. Tak, tak. Zdarza się to często, szczególnie jeśli ostatni raz byłeś na treningu w podstawówce. Przerwy w aktywności fizycznej mogą powodować osłabienie nawyków ruchowych, a co za tym idzie – być przyczyną kontuzji w ruchach, które kiedyś nie były dla nas problemem.

Nie ma co ukrywać – mamy tendencję do skrajności w temacie treningu oraz diety. Dotyczy to wielu obszarów naszego życia, przy czym mam wrażenie, że najczęściej to dotyczy sfery związanej z dietą i aktywnością fizyczną: doprowadzamy się do stanu, gdzie zbyt dużym wysiłkiem jest podbiegnięcie 100 metrów, wszędzie poruszamy się samochodem bądź komunikacją miejską.

Siedzący tryb życia jest przeciwnikiem aktywności fizycznej w dzisiejszych czasach. Praca zazwyczaj wymagająca siedzenia przez minimum 7 godzin, dojazd do pracy – siedzisz, wracasz po pracy – siedzisz, bo nie masz siły po pracy. Mimo, że to zmęczenie głowy, a nie ciała. I tak mijają dni, miesiące – a ciało staje się coraz mniej sprawne. Często za tym idą niekontrolowane wybory żywieniowe, w tym jedzenie emocjonalne, bo stres trzeba zagryźć, a przecież rzadko zajadasz stres koktajlem z jarmużu. Ostatecznie stajesz się pospinanym kłębkiem puchatego ciała.

HOLISTYCZNE PODEJŚCIE DO TRENINGU.

Na wstępnie odpowiedzmy sobie na pytanie, czym jest holistyczne podejście do treningu oraz diety? Niczym innym, jak podchodzeniem do rozwoju naszego ciała w sposób harmonijny, przykładając odpowiednią wagę wszystkim cechom motorycznym, a ponadto dbając o żywienie i regenerację – mówiąc w skrócie: kompleksowa praca nad sobą. A teraz przypuśćmy, że w pewnym momencie orientujesz się, że masz 35 lat i ciągle Cię coś boli, nie możesz się schylić – bo boli, a zakres ruchów w stawach masz mocno ograniczony. Skłon do stóp? Nie ma szans! Ba, ledwo robisz skłon do kolan. Nie możesz wysiedzieć w miejscu – bo boli, nie możesz iść na dłuższy spacer – bo boli. Twoje ciało ogranicza Cię coraz bardziej. Nie wyjedziesz w góry, na przejażdżkę rowerową – też nie bardzo. Niepełnosprawność na własne życzenie w wieku, w którym ta sprawność mogłaby być nieporównywalnie lepsza.

ZWIĘKSZ SWOJĄ AKTYWNOŚĆ W CIĄGU DNIA!

Wróćmy do skrajności w temacie treningu oraz diety. Z dnia na dzień postanawiasz – dość tego! Postanawiasz wprowadzić codziennie trening albo nie, dwa treningi. Rano pójdę pobiegać, wieczorem na siłownię. Codziennie. Nie ma wymówek! Wymówki są dla słabych. I od tego momentu zajeżdżasz swoje działo codziennie, przy okazji nie dojadasz, żeby nie zniweczyć efektów treningowych! Jaki będzie tego efekt, pewnie się domyślasz – szybkie zniechęcenie, duże ryzyko kontuzji.

Jaki mógłby być inny scenariusz? Ważne jest, aby sobie uświadomić, że brak ruchu stanowi Twój problem. Następnie poszukaj rozwiązań w Twoim codziennym życiu, w których to możesz wybrać ruch zamiast jego braku – jak np. wejście po schodach zamiast jechania windą, rower do pracy zamiast samochodu, spacer do przystanku autobusowego oddalonego od Twojego domu, częste przerwy od pracy siedzącej – w których lekko się porozciągasz i przespacerujesz chwilę.

TRENING MUSI BYĆ SYSTEMATYCZNY.

Kluczem jest systematyczność, nie intensywność treningu! Poza tym, warto wprowadzić spacery w ciągu tygodnia, dłuższe – w dni, kiedy możesz sobie na to pozwolić. Kolejna kwestia – współpraca z trenerem z wiedzą fizjoterapeutyczną, który dobierze dla Ciebie niezbędny zestaw ćwiczeń dla rozluźnienia oraz wzmocnienia ciała, a zwłaszcza tych obszarów, które wymagają najwięcej uwagi. Często-gęsto na skutek naszej pracy oraz stylu życia mamy problemy z prawidłową postawą ciała, o czym możemy poczytać tutaj.

Bez dwóch zdań jednak trening z obciążeniem – na początku z masą własnego ciała, potem z obciążeniem zewnętrznym – jest niezwykle ważny dla zdrowia. Dla zdrowia kości, układu krążenia, dla wysmuklonej sylwetki czy podwyższenia podstawowej przemiany materii (tzn. że spalasz więcej w spoczynku, jak masz więcej mięśni). Natomiast nie musi być to od razu ciężki trening typu crossfit, trójbój siłowy czy kulturystyka. Aczkolwiek jak masz czas i możliwość, i lubisz – to świetnie.

ZADBAJ O ODPOWIEDNIĄ REGENERACJĘ PO TRENINGU.

Nie zapominaj, że ciało potrzebuje odnowy, chwili wytchnienia, a jeszcze inaczej – regeneracji. Dlatego warto zadbać czasem o masaż, a być może nawet regularne konsultacje z fizjoterapeutą/osteopatą. Niestety, mimo zalewu informacji na temat zdrowego odżywiania, wciąż wiele osób boi się jeść odpowiednią ilość energii, kiedy trenuje. A wieczne niedojadanie przy regularnej aktywności to niestety krótka droga do problemów z tarczycą, zmęczenia, rozregulowanych hormonów, w tym miesiączek itp. Można oczywiście iść też w drugą stronę – chwila treningu i nagradzamy się fast foodem – „Należy mi się!”. Jasne, w zdrowej diecie zdrowego człowieka te 5-10% mogą stanowić produkty powszechnie uznawane za niezbyt zdrowe.

Pamiętaj też o równowadze wodno-elektrolitowej – wybierając wodę mineralną lub wodę z dodatkiem soli, żeby dostarczyć więcej sodu. Przy regularnych treningach może okazać się niezbędna suplementacja innymi minerałami, jak magnez czy potas. Ale jest to kwestia indywidualna i tak należy ją rozpatrywać.

HOLISTYCZNE PODEJŚCIE DO TRENINGU – PODSUMOWANIE.

Bycie aktywnym i sprawnym fizycznie nie polega na zajeżdżaniu się na treningu do utraty tchu, codziennie, i wychodzeniu na czworaka z sali treningowej. Jeśli lubisz taki trening, spoko. Ale pamiętaj, że to nie jedyna droga do tego, aby mieć zdrowe i sprawne ciało, a na pewno nie jest to jedyny czynnik, który ma tu znaczenie. Rozwój naszego ciała to proces złożony, więc poza treningiem, istotne jest odpowiednie odżywianie, czasem suplementacja, regeneracja, a nawet takie szczegóły, jak odpowiednia podaż wody. Wszystkie te elementy nie tylko muszą „być”, ale muszą zostać przede wszystkim dopasowane do nas oraz intensywności i objętości naszego wysiłku.