Obalamy mity #1: Węglowodany są złe!

Nowo powstała seria to zbiór mitów na temat diety, które krążą w sieci bądź na drodze pantoflowej i są na tyle silnie zakorzenione, że wprowadzają multum ludzi w błąd. Być może są od dawna obalone, potwierdzone, ale wymagają kolejny raz uświadomienia, że coś jest mylące.

Inne mity dietetyczne z kolei mogą być z jednej strony sensowne, na tzw. chłopski rozum, ale z punktu widzenia naukowego tak nie jest, a jeszcze inne są przekazywane z pokolenia na pokolenie i tak po prostu ma według niektórych być. Weź tu bądź człowieku mądry…

Postaramy się w prosty i sensowny sposób udowodnić niektóre fakty na temat diety, abyście mogli kierować się swoim rozumem, a nie presją otoczenia. Wiadomym jest, że przed zmianami i nabywaną wiedzą ludzie często się wzbraniają, poprzez najprostsze negowanie. Podejdź do tematu na chłodno i przeanalizuj to, co Ci podamy.

WĘGLOWODANY, CZYLI INACZEJ CUKRY.

Przez dziesięciolecia to tłuszcz był wrogiem każdej diety i był obwiniany o wszystko co może negatywnie wpłynąć na nasze zdrowie. Dzisiaj jest nowy kozioł ofiarny: węglowodany, a  generalizacja na temat węglowodanów i insuliny wydaje się być bardziej popularna wraz z rozwojem branży fitness.

W rzeczywistości wielu ludzi błędnie uważa, że ​​popularny indeks glikemiczny (wraz z mniej znanym wskaźnikiem insuliny) oceniają produkty spożywcze według ich niebezpieczeństwa i te, które w ogóle warto spożywać. Jednak diety o niskim indeksie glikemicznym nie wykazały żądnej zdrowotnej przewagi w rygorystycznych badaniach klinicznych. Insulina uzyskała złą reputację, a jej skutki i działania są powszechnie źle rozumiane.

NADMIAR KALORII POWODUJE ODKŁADANIE TŁUSZCZU POD SKÓRĄ.

Wczesne dowody sugerowały, że węglowodany mogą spowodować, że Twoje ciało będzie mniej wrażliwe na insulinę (tzw. insulinoodporność) – hormon, który pomaga regulować poziom cukru we krwi. Może to dotyczyć diabetyków i osób przejadających się nadmiernie węglowodanami, ale nie u zdrowych osób, prowadzących w miarę regularny i zdrowy sposób odżywiania.

Rozwój oporności na insulinę jest wieloczynnikowy; nadmiar tłuszczu, brak aktywności fizycznej, zły sen i genetyka odgrywają ważną rolę. Nie da się zaprzeczyć, że współczesne społeczeństwo bardzo łatwo może przejadać się węglowodanami: przetworzone węglowodany są często smaczne i rzadko bardzo sycące, pomimo dużej ilości kalorii, a ponadto występują praktycznie wszędzie.

Redukcja spożycia węglowodanów może być dobrą decyzją z myślą o redukcji tkani tłuszczowej, jeśli pomaga Ci jeść mniej. Ale jeśli cięcie węgli powoduje, że jesteś bez energii i zawsze głodny, powinieneś rozważyć inne opcje. Jeśli chcesz schudnąć, ważne jest, aby nie zastępować tłuszczu przez węglowodany lub węglowodanów tłuszczem, ale aby doprowadzić do deficytu energetycznego w swojej diecie.

WĘGLOWODANY W DIECIE.

Oczywiście pora spożycia węglowodanów ma również znaczenie, więc trzeba wiedzieć kiedy je spożywać, jaki typ i w jakich ilościach – przykładem są śniadania białkowo-tłuszczowe (bez węglowodanów nie nasilają wydzielania kortyzolu – hormonu stresu) oraz system carb back loading, czyli ładowanie węglowodanów wraz z coraz późniejszą porą dnia – tak, na kolację też jemy węglowodany. No i na koniec istotna sprawa – patrzmy na jakość spożywanych cukrów. Dopóki nie spożywasz przesadnych ilości węglowodanów, to nie są one żadnym powodem do obaw.