Test Adama i Bertranda – diagnostyka skoliozy.

Test Adamsa, znany również jako test zgięciowy do przodu, jest powszechnie stosowanym narzędziem w diagnostyce skoliozy, czyli bocznego skrzywienia kręgosłupa. Jego prostota i skuteczność sprawiają, że jest niezastąpiony w badaniach przesiewowych, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży. 

Test ten pozwala na wczesne wykrycie nieprawidłowości postawy, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zapobiegania dalszej progresji deformacji kręgosłupa.

W tym artykule przedstawimy czym jest test Adamsa oraz Bertranda, a także omówimy, dlaczego są wspólnie brane pod uwagę.

Historia i rozwój testu Adamsa.

Test Adamsa został wprowadzony do praktyki medycznej w XIX wieku przez brytyjskiego lekarza Williama Adamsa. Jego celem było stworzenie prostego i nieinwazyjnego sposobu identyfikacji skoliozy u pacjentów. Od tego czasu test stał się standardowym elementem badania fizykalnego w kierunku wykrywania bocznych skrzywień kręgosłupa.

Technika wykonania testu.

Przeprowadzenie testu Adamsa jest stosunkowo proste i nie wymaga specjalistycznego sprzętu. Pacjent stoi z nogami rozstawionymi na szerokość bioder, z ramionami swobodnie opuszczonymi wzdłuż ciała. Następnie proszony jest o powolne pochylenie się do przodu, zginając się w biodrach, z ramionami skierowanymi ku podłodze. Ważne jest, aby ruch był płynny, a pacjent zachował wyprostowane kolana. Podczas tego ruchu badający obserwuje symetrię pleców pacjenta, zwracając uwagę na ewentualne asymetrie, takie jak garb żebrowy czy różnice w wysokości boków tułowia.

Interpretacja wyników.

W trakcie testu Adamsa kluczowe jest zwrócenie uwagi na obecność garbu żebrowego lub wału lędźwiowego. Obecność tych deformacji sugeruje skoliozę strukturalną, gdzie dochodzi do rotacji kręgów i deformacji żeber. Jeśli asymetria zanika podczas skłonu, może to wskazywać na skoliozę funkcjonalną, która często jest wynikiem nierównomiernego napięcia mięśniowego lub innych czynników poza strukturalnych.

Test Bertranda a test Adamsa.

Test Bertranda, często mylony z testem Adamsa, również służy do oceny asymetrii tułowia. Polega on na złączeniu dłoni przez pacjenta, opuszczeniu barków i wykonaniu pełnego skłonu w przód, prowadząc palce rąk między stopy. Następnie pacjent powoli prostuje tułów, unosząc kolejno odcinek lędźwiowy, piersiowy, szyjny i na końcu głowę.

Badający obserwuje kształt kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej oraz obrys prawej i lewej strony grzbietu, co pozwala na wykrycie ewentualnych asymetrii, takich jak garb żebrowy czy wał mięśniowy. Choć oba testy mają na celu ocenę asymetrii tułowia, różnią się techniką wykonania i zakresem obserwacji.

Znaczenie wczesnej diagnostyki skoliozy.

Wczesne wykrycie skoliozy jest kluczowe dla skutecznego leczenia. Nieleczona skolioza może prowadzić do postępujących deformacji kręgosłupa, bólu pleców, a w ciężkich przypadkach do problemów z układem oddechowym i sercowo-naczyniowym. Regularne badania przesiewowe, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży, pozwalają na wczesne wykrycie nieprawidłowości i wdrożenie odpowiedniej terapii.

Badania naukowe potwierdzające skuteczność testu Adamsa.

Badania naukowe potwierdzają wysoką skuteczność testu Adamsa w wykrywaniu skoliozy. W jednym z badań oceniano dokładność diagnostyczną i niezawodność testu Adamsa oraz skoliometru w wykrywaniu skoliozy. Wyniki wskazały, że test Adamsa charakteryzuje się wysoką czułością w wykrywaniu skrzywień kręgosłupa, zwłaszcza w odcinku piersiowym. Ponadto test ten wykazał dobrą zgodność między badaczami, co świadczy o jego niezawodności w praktyce klinicznej. 

Ograniczenia testu Adamsa.

Mimo wielu zalet, test Adamsa nie jest pozbawiony ograniczeń. Jego skuteczność może być mniejsza w przypadku skolioz o niewielkim kącie skrzywienia lub w początkowych stadiach choroby. Ponadto test ten może nie wykrywać skolioz o lokalizacji w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Dlatego w przypadku podejrzenia skoliozy, nawet przy braku wyraźnych objawów w teście Adamsa, zaleca się dalszą diagnostykę, w tym badania obrazowe, takie jak radiografia.

Rola testu Adamsa w praktyce klinicznej.

Test Adamsa jest nieocenionym narzędziem w rękach lekarzy pierwszego kontaktu, pediatrów oraz fizjoterapeutów. Jego prostota i szybkość wykonania pozwalają na efektywne badanie przesiewowe dużych grup dzieci i młodzieży, co czyni go niezwykle przydatnym w środowisku szkolnym i podczas rutynowych badań lekarskich. W krajach, gdzie prowadzone są powszechne programy korekcyjne pod kątem skoliozy, test Adamsa odgrywa kluczową rolę w identyfikacji dzieci wymagających dalszej oceny ortopedycznej.