Test Matthiasa

Badanie wydolności całej grupy mięśni grzbietu i tułowia można badać zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Jest to istotny element oceny prawidłowej postawy ciała, podczas której możemy wychwycić szereg nieprawidłowości.

Tego typu badania mogą (i powinny) być wykonywane przez trenera podczas wstępnej konsultacji treningowej. Ma to na celu pomoc w ustaleniu planu działania odnośnie zmaksymalizowania efektów treningu, ponieważ wszelkiego rodzaju wady postawy muszą być korygowane w procesie treningowy, aby nie pogłębiać ich dalej.

Co więcej – nieprawidłowości w układzie ruchu utrudniają osiągnięcie zamierzonego celu treningowego.

Test Matthiasa.

• Pozycja wyjściowa: osoba badana swobodnie stoi z opuszczonymi ramionami.
• Ruch: uniesienie obu ramion do poziomu względem podłoża – podczas tego ruchu głowa przesuwa się w przód.
• Pozycja końcowa: stoimy z ramionami wyciągniętymi w przód.

Osoba z bardzo dobrą i mocną postawą ciała redukuje przesunięcie głowy w przód poprzez pochylenie tułowia do tyłu – robi to nieświadomie. Gdy postawa ciała jest znacznie słabsza, dochodzi do pogłębienia kifozy piersiowej (garbienie się) oraz pogłębienia lordozy lędźwiowej (wypchnięcie brzucha do przodu).

Reasumując, sprawność mięśni tułowia rzutuje na umiejętność zachowania przez osobę badaną pionowej pozycji ciała, dopuszczając niewielkie ruchy tułowia do tyłu. Twórca badania – Matthias – dzieli osłabienie postawy ciała na dwa sposoby.

Test Matthiasa – wynik.

• Osłabienie 1 stopnia: osoba badana potrafi w sposób czynny się wyprostować w trakcie pozycji końcowej, jednak po upływie krótkiego czasu, tułów zaczyna się odchylać, powiększając jednocześnie kifozę piersiową i lordozę lędźwiową.
• Osłabienie 2 stopnia: badany nie jest w stanie się samodzielnie wyprostować, a już na początku unoszenia ramion w przód, zaczyna odchylać tułów do tyłu. Jednocześnie zachodzi pogłębienie wspomnianych wyżej krzywizn w znacznie większym stopniu.

Pierwsze spotkanie z trenerem – testy czynnościowe.

Wykonanie testów czynnościowych podczas pierwszego spotkania może być kluczowe dla trenera w zrozumieniu zdolności fizycznych klienta oraz oceny jego aktualnego stanu zdrowia. Dzięki testom czynnościowym trener może lepiej dostosować program treningowy do indywidualnych potrzeb i możliwości klienta, co przyczynia się do osiągnięcia lepszych wyników i minimalizacji ryzyka kontuzji.

Podczas pierwszej sesji testy czynnościowe pozwalają także nawiązać lepszą relację między trenerem a klientem, poprzez pokazanie zaangażowania trenera w zapewnienie personalizowanej opieki. Identyfikacja ewentualnych ograniczeń fizycznych lub problemów zdrowotnych podczas testów czynnościowych może umożliwić trenerowi skierowanie klienta do specjalisty lub zaproponowanie odpowiednich modyfikacji treningu. Wreszcie, przeprowadzenie testów czynnościowych podczas pierwszego spotkania może zwiększyć zaufanie klienta do trenera, ponieważ pokazuje profesjonalizm i troskę o jego dobrostan.

Test Matthiasa – podsumowanie.

Widzisz, wystarczy minuta badania, aby być w stanie ocenić poziom siły mięśni tułowia. W ten sposób jesteśmy w stanie doprecyzować wszelkiego rodzaju metody treningowe oraz priorytety, które będą stosowane podczas cyklu treningowego. Jest to o tyle istotne, że do specjalisty, jakim jest fizjoterapeuta udajemy się w sytuacji, gdy już coś nas boli. Często ból wynika nie tylko z kontuzji, ale z ustawienie ciała, które jest spowodowane dysproporcją mięśniową.

Badanie podczas wstępnej analizy pozwala nam ocenić nie tylko nad czym powinniśmy pracować, ale także czy ból, który się pojawia, nie jest czasem spowodowany dysproporcją siły mięśni. Jeżeli jest to tylko kwestia mięśni, to odpowiednio zaplanowany trening pomoże, ustawiając naszą sylwetkę w odpowiedniej pozycji, co z czasem przyniesie nam ulgę w doskwierających nam miejscach.

Sprawdź inne testy układu ruchu:

• Test antefleksji, czyli przodozgięcie kręgosłupa
• Utrwalona lordoza lędźwiowa
• Test Adama i Bertranda
• Badanie kręgosłupa sposobem Menarda
• Badanie rozciągliwości kręgosłupa sposobem Mennella
• Test Rissera – ocena dojrzałości kostnej kręgosłupa