Trening siłowy spowalnia?

Panuje przesąd, że ciężki trening siłowy spowalnia. Dla każdego sportowca, którego istotną cechą jest szybkość, wytrzymałość czy gibkość, jest to efekt niepożądany. Mawia się, że trening spowalnia i „zamula”, przez co pogarszamy nasze cechy motoryczne, które są niezbędne do uprawiania dyscypliny kierunkowej. Być może wynika to z błędnych stereotypów, że na siłowni robi się tylko siłę albo masę, przez co nie patrzy się na ten aspekt poprzez szerszy pryzmat.

W dzisiejszych czasach, trening siłowy jest niezbędnym elementem cyklu treningowego różnych sportowców, którzy meldują się na siłowni, aby pracować nad poprawieniem swoich wyników sportowych. Trenerzy oraz zawodnicy dojrzewają do tego, że zawodnik musi trenować przekrojowo, aby być ciągle o krok przed przeciwnikiem. Nie na darmo się mawia, że gdy spotyka się dwóch zawodników na podobnym poziomie technicznym, to zazwyczaj wygrywa ten lepiej przygotowany fizycznie.

Czy rzeczywiście trening siłowy może zamulać i spowalniać? Prawidłowy trening na pewno nie i wręcz przeciwnie, może poprawić wszystkie niezbędne cechy motoryczne w danym sporcie.

CZY TRENING SIŁOWY SPOWALNIA?

Szybkie wykonywanie ćwiczeń z obciążeniem nie oznacza, że trenujemy w danym momencie szybkość. Zacznijmy na początek od dość „łopatologicznego” stwierdzenia, że aby nie tracić na prędkości, powinniśmy wykonywać ćwiczenia na maksymalnej szybkości – masło maślane, ale z grubsza wiemy o co chodzi. Jest to naprawdę często poruszany temat, co więcej, robią to nawet zaawansowani trenerzy czy zawodnicy. Taka teoria ma się nijak w praktyce, na co nie ma żadnych dowodów naukowych.

Nie na darmo podzielono jedno powtórzenie danego ćwiczenia na fazy, na co składa się faza koncentryczna, ekscentryczna, ale i momenty maksymalnego napięcia i rozluźnienia. Warto zwrócić szczególną uwagę na fazę ekscentryczną, ponieważ wydłużając ją jesteśmy w stanie zwiększyć siłę i dynamikę naszych mięśni, a w konsekwencji dynamikę danego ruchu. Wniosek? Jesteśmy szybsi!

TRENING, A POPRAWA SZYBKOŚCI I DYNAMIKI?

Wysoki poziom siły mięśniowej pozytywnie wpływa na moc, co bezpośrednio przekłada się na szybkość wykonywania takich czynności jak sprinty, zmiany kierunku biegu, przyspieszenie. Dodanie treningu siłowego może być skutecznym sposobem na poprawienie wyników osiąganych przez biegaczy. Zarówno tych krótko, jak i długodystansowych. Często można spotkać się z przekonaniem, że wprowadzenie ciężkiego treningu siłowego u piłkarzy czy siatkarzy prowadziło do zaburzenia poziomu koordynacji ruchowej oraz zaburzenia techniki stosowanej w dyscyplinie kierunkowej. Zaburzenia koordynacji wynikają z błędnie zaplanowanego treningu dla sportowca.

TRENING SIŁOWY, A SPORT.

Ważne by trening siłowy prowadzony był równolegle z treningiem dyscypliny kierunkowej, a osoba go prowadząca była świadoma o potrzebach wynikających z uprawianego sportu. Czemu o tym wspominam? Wielu ludzi pomija ten aspekt podczas wywiadu zapoznawczego, przez co trener może nie być świadomy. Istnieją też przypadki zupełnie przeciwne, gdzie zawodnik zaczyna modyfikować trening na potrzeby swojej dyscypliny kierunkowej, zaburzając jego układ i przejmując pracę specjalisty.

Prowadzony równolegle trening specjalistyczny danej dyscypliny sportu wpłynie na adaptację siły do ruchów dla niej charakterystycznych, przez co zawodnicy nie powinni mieć większych problemów w przeniesieniu efektów wykonywanej pracy na salę czy matę.

POPRAWA CECH MOTORYCZNYCH, A TECHNIKA RUCHU.

Wzrost siły może wpłynąć na zaburzenie pewnych wysoce wyspecjalizowanych elementów techniki, jednak przyrosty siły następują stopniowo, więc w tym wypadku wykonywany jednocześnie trening specjalistyczny gwarantować będzie odpowiednią adaptację. Gdybyśmy odnotowywali duże skoki siły, to moglibyśmy „rozkalibrować nasze celowniki”. Rozsądnie dostosowany cykl treningowy nie powinien mieć negatywnego wpływu na nasze zdolności techniczne w uprawianym przez nas sporcie.