Wpływ witaminy A na pracę tarczycy

Zawsze uważałem, aby ukazać czegoś znaczenie najlepiej to zobrazować. Dlatego dziś zobaczymy jak wpływa witamina A na markery badane w niedoczynności tarczycy: TSH – hormon stymulujący tarczyce do pracy, w odpowiedzi na który wytwarza hormony T4 i T3.

Witamina A jest niezbędna do aktywacji receptorów hormonów tarczycy, a jej niewystarczająca ilość może zmniejszać czynność tarczycy. Na modelach zwierzęcych niedobór witaminy A zaburzał oś przysadka – tarczyca poprzez zwiększone wydzielanie TSH, powiększanie tarczycy oraz zmniejszony wychwyt jodu przez tarczycę, który jest niezbędny do tworzenia hormonów tarczycy.

Jak to wygląda działanie witaminy A w praktyce? Czy warto zadbać o odpowiednią ilość witamin A w naszej diecie z myślą o zdrowiu naszej tarczycy?

Badania na temat witaminy A.

W przedstawionym badaniu wykazano, że suplementacja witaminą A obniża poziomy TSH w surowicy i zwiększa T3 (aktywna forma hormonu) u kobiet przed menopauzą (w wieku 17-50 lat). Co ciekawe porównano także wpływ suplementacji u kobiet otyłych, które mają zwiększone ryzyko subklinicznej niedoczynności tarczycy oraz nieotyłych. W badaniu wzięło udział ogółem 84 kobiet, w tym 56 otyłych i 28 bez otyłości. Wśród otyłych kobiet, część przyjmowała 25000IU witaminy A dziennie ( „retinyl palmitate”, nie beta karoten!), a część placebo, czyli taką samą pigułkę jednak bez podobnej zawartości. Kobietom bez otyłości także podawano witaminę A w takiej samej dawce. Badanie trwało 4 miesiące, krew na testy pobrano przed interwencją oraz po jej zakończeniu.

Wyniki wpływu witaminy A na tarczycę.

• Poziom TSH obniżył się w każdej grupie, jednak w grupach suplementujących różnica była większa.
• Poziom T3 wzrósł także w każdej grupie, znów jednak różnica była bardziej wyraźna w grupach suplementujących.
• Naukowcy tłumaczą zmiany w grupie przyjmującej placebo możliwością zmian w diecie podaży jodu i selenu, które także są bardzo istotne dla funkcjonowania tarczycy.
• Odnotowano także spadek T4, który wraz ze wzrostem T3 jest często wskaźnikiem, że poprawa funkcji tarczycy wynika z polepszonej konwersji T4 do T3.
• Większy wzrost hormonu T3 odnotowano u kobiet bez otyłości, co może wynikać z mniejszego wydzielania hormonu leptyny przez tkankę tłuszczową. Mianowicie wykazano już dawno, że leptyna może zmniejszać reakcję osi przysadka – tarczyca na czynniki terapeutyczne, takie jak lewotyroksyna lub witamina A w otyłości.

Wnioski jakie postawiono były takie, że witamina A może zmniejszyć ryzyko subklinicznej niedoczynności tarczycy u kobiet przed menopauzą. Właściwie nie jest to jedyne badania oceniające wpływ witaminy A na funkcjonowanie tarczycy. Pan Zimmermann zbadał wpływ witaminy A u 404 dzieci z obszarów z łagodnym i umiarkowanym niedoborem witaminy A i jodu. Tam również suplementacja witaminą A doprowadziła do znacznego zmniejszenia mediany TSH, ale także do zmniejszenia objętości tarczycy. W innym ciekawym badaniu, także na dzieciach porównano wpływ suplementacji witaminą A oraz solą jodowaną. Okazało się, że suplementacja soli z witaminą A była skuteczniejsza w obniżaniu poziomu TSH niż sama suplementacja solą jodowaną.

Warto wspierać tarczycę suplementacją witaminą A?

Na sam koniec warto jeszcze wspomnieć o normach na TSH. Na podstawie wyników kilku przekrojów populacyjnych ustalono zakres referencyjny TSH wynoszący 0,4-4 mIU/l za normę. Jednak Amerykańskie Stowarzyszenie Endokrynologów Klinicznych (AACE) zaleciło nowy zakres referencyjny 0,3-3 mIU / l dla poziomów TSH w surowicy. Nie rzucać się tak od razu na suplementację! Niech pożywienie będzie lekarstwem, a lekarstwo pożywieniem. Tym bardziej, że 25000 IU to nie jest zwykła dawka. Estry retinylu (w tym palmitynian retinylu) są retinolową formą przechowywania u zwierząt, zatem marchewka tu nie załatwi sprawy. Sugeruję skupić się na wątróbce, oleju rybim, rybach, mleku i jego przetworach i na jajach.

Szczególnie jeszcze należy podkreślić aby ani z suplami, ani z wątróbką w szczególności nie szalały kobiety w ciąży, gdyż retinol w wysokich dawkach ma działanie teratogenne, czyli powoduje wady płodu.